اینترنت فیبرنوری یا اینترنت LTE
اینترنت فیبرنوری یا اینترنت LTE
در دنیای پرسرعت امروزی، افراد برای انجام راحتتر کارهای خود به اینترنت نیاز زیادی دارند و کسب و کارها برای همگام شدن با مشتریان، شرکا و رقبای خود به شدت به اتصال به اینترنت متکی هستند. برای دسترسی به اینترنت پرسرعت سه گزینه وجود دارد، اینترنت LTE، فیبرنوری و اینترنت VDSL. البته با وجود اینترنت فیبرنوری و سرمایهگذاری بیشتر شرکتها روی آن، اینترنت VDSL تقریبا کنار رفته و توجیح استفاده نخواهد داشت، درنتیجه از آن خیلی حرفی نمیزنیم و ترجیح میدهیم به جای آن اینترنت فیبرنوری را با LTE مقایسه کنیم. با ما در ادامه مطلب همراه باشید تا اینترنت LTE و فیبرنوری را باهم مقایسه کنیم.
سرعت
کابلهای فیبرنوری دادهها را با استفاده از سیگنالهای نوری که با سرعتهای باورنکردنی حرکت میکنند، انتقال میدهند. این بدان معناست که اینترنت فیبر میتواند سرعت دانلود و آپلود بسیار سریعتری را در مقایسه با اینترنت LTE ارائه دهد. با استفاده از اینترنت LTE، اکثر مشترکین سرعت دانلود بین ۳۳ تا ۱۸۲ مگابیت در ثانیه و سرعت آپلود در حدود ۶ تا ۲۳ مگابیت در ثانیه را تجربه میکنند که بسیار خوب هم هست اما اینترنت فیبرنوری به صورت استاندارد ۱۰۰۰ مگابیت بر ثانیه است. سرعت اینترنت LTE بر اساس ترکیب چینش وسایل در محل استفاده، مصالح به کار رفته در ساختمان، محل قرارگیری مودم روتر و فاصله مودم تا دکل آنتن، متفاوت است. حتی با برد زیاد دکلهای آنتن، سرعت دانلود و آپلود اینترنت LTE نسبت به سرعت اینترنت فیبرنوری پایینتر است.
پهنای باند
اینترنت فیبر به طور کلی دارای سرعت استاندارد ۱۰۰۰ مگابیت بر ثانیه است که توانایی افزایش به ۱۰۰۰۰ مگابیت بر ثانیه هم دارد. اما سرعت LTE به احتمال زیاد هرگز به سرعت ۱۰۰۰ مگابیت بر ثانیه هم نخواهد رسید. با اینترنت فیبر تعداد بسیار زیادی دستگاه را میتوان بدون افت سرعت یا مشکلات آپلود و دانلود به اینترنت متصل کرد، که به ویژه در مشاغل با تعداد نفرات زیاد که همگی نیاز به استفاده همزمان از اینترنت دارند، بسیار مهم است. اما در اتصال LTE هنگامی که تعداد کاربران از یک تعدادی بیشتر شوند سرعت افت میکند.
پایداری و تداخل
اینترنت فیبر اتصال پایدارتری نسبت به اینترنت LTE ارائه میدهد. کابلهای فیبرنوری کمتر در معرض تداخل هستند و میتوانند دادهها را در فواصل بسیار طولانیتر و بدون از دست دادن سیگنال، حمل کنند. در مقابل، اینترنت LTE میتواند تحت تأثیر عوامل متعددی مانند قدرت سیگنال، تداخل سایر دستگاههای بیسیم دیگر که در نزدیک مودم شما هستند، مصالح ساختمان، آب و هوا، محل قرارگیری مودم روتر، ازدحام شبکه و فاصله از دکل مخابراتی، قرار گیرد.
امنیت
اینترنت فیبرنوری امنیت بهتری نسبت به اینترنت LTE دارد. کابلهای فیبرنوری نسبت به سیگنالهای بیسیمی که در سرویسهای تلفن همراه استفاده میشوند، بسیار سختتر هستند. علاوه بر این، اینترنت فیبر نیز کمتر در معرض حملات سایبری قرار دارد، که نگرانی اصلی برای مشاغلی است که با دادههای حساس مشتری سر و کار دارند.
مقیاسپذیری
اینترنت فیبر نسبت به اینترنت LTE مقیاسپذیری بیشتری دارد. همانطور که کسب و کارها رشد میکنند، به پهنای باند بیشتر و سرعت بالاتری نیاز دارند تا با عملیات در حال گسترش خود، سازگار شده و امکان ادامه داشته باشند. اینترنت فیبر به راحتی میتواند برای پاسخگویی به نیازهای رو به رشد کسب و کارها بزرگ شود، در حالی که اینترنت LTE ممکن است نتواند این سطح مقیاسپذیری را ارائه دهد.
تأخیر و پینگ
در نهایت، اینترنت فیبر تاخیر کمتری نسبت به اینترنت LTE ارائه میدهد. منظور از تأخیر، میزان زمانی است که طول میکشد تا دادهها از مبدا به مقصد انتقال یابند. اینترنت فیبر تاخیر بسیار کمتری نسبت به اینترنت LTE دارد، زیرا اتصال LTE میتواند تحت تأثیر عوامل زیادی از جمله آب و هوا و فاصله تا یک دکل آنتن تلفن همراه باشد. کاربران اینترنت فیبر میتوانند از زمان پاسخگویی سریعتر و عملکرد کلی بهتر نسبت به مشتریان LTE لذت ببرند.
قیمت و تنوع تعرفهها
قیمت و تعرفههای بستههای اینترنت LTE نسبت به فیبرنوری ارزانتر و متنوعتر هستند. بستههای LTE در ایران امکان خرید به صورت روزانه، هفتگی، ماهیانه و بلندمدت را با حجمهای مختلف دارند، درنتیجه بسته به نیازی که دارید میتوانید طرح مدنظر خود را انتخاب و خریداری کنید. اما بستههای اینترنت فیبرنوری هم مانند ADSL و VDSL بوده و فقط میتوانید بستههای طولانی مدت را با قیمت بالاتر خریداری نمایید. قیمت مودمهای LTE و فیبرنوری تقریبا یکسان هستند و شاید کمی مودمهای LTE گرانتر باشند، اما برای داشتن اینترنت فیبرنوری باید هزینههای اضافهتری مانند کابلکشی هم پرداخت کنید.
در دسترس بودن
تا کمی پیش اینترنت فیبرنوری در ایران فقط توسط مخابرات و به صورت محدود عرضه میشد اما درحال حاضر اینترنت فیبرنوری توسط شرکتهای مخابرات، شاتل، آسیاتک، مبیننت، صبانت و پپشگامان عرضه میشود، اما متاسفانه بازهم در اکثر نقاط کشور در دسترس نیست و نمیتوان از آن استفاده کرد. برای اینکه متوجه شوید که آیا در محل مدنظر شما اینترنت فیبرنوری سرویسدهی دارد یا خیر، باید به سایت این شرکتها مراجعه کنید. اما اینترنت LTE در تمام نقاط کشور در دسترس است.
جمعبندی
اینترنت فیبرنوری سرعت، پایداری و امنیت بیشتری نسبت به اینترنت LTE دارد اما گرانتر بوده و هنوز در نقاط کمی از کشور در دسترس است. با داشتن اینترنت LTE روی موبایل یا مودم همراه شما میتوانید هرجایی هستید به اینترنت دسترسی داشته باشید اما اینترنت فیبرنوری ثابت است. درکل انتخاب بین این دو مدل اینترنت به نوع استفاده شما بستگی دارد. مثلا اگر یک کاربر عادی و خانگی هستید هر دو اینترنت برای شما مناسب هستند، اما باتوجه به دردسترس نبودن فیبرنوری در تمام نقاط و قیمت آن بهتر است از اینترنت TD-LTE استفاده کنید زیرا ارزانتر بوده و تنوع بستههای آن بیشتر است. اگر میخواهید بازی آنلاین با کامپیوتر انجام دهید اینترنت LTE ممکن است به خاطر نوسان در امواج رادیویی تاخیر داشته باشد و پینگ شما گاهی اوقات بالا برود، پس بهتر است اینترنت فیبرنوری یا VDSL استفاده کنید. هر دو اینترنت برای دانلودهای زیاد و مصرف حجم بالا مناسب هستند. برای کسب و کارهای کوچک (تا ۱۵ نفر) اینترنت TD-LTE گزینه مناسبتری است زیرا بهراحتی خریداری و نصب میشود اما برای کسب و کارهای بزرگتر بهترین گزینه، اینترنت فیبرنوری است.
منبع:
https://www.linkedin.com/pulse/discover-why-fiber-internet-outshines-lte-cellular/
همچنین خواندن مطالب زیر توصیه می شود:
نحوه شخصیسازی صفحه قفل در اندروید ۱۴
اینترنت TD-LTE در مقابل ADSL کدام انتخاب بهتری است